Data: 18 maja 2023

Kurt Freund był czesko-kanadyjskim psychiatrą i seksuologiem, który wniósł znaczący wkład w dziedzinę psychiatrii sądowej i parafilii. Urodzony w 1914 roku w Czechach Freund był jednym z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych badaczy dewiacyjnych zachowań seksualnych. Jego praca koncentrowała się na diagnostyce i leczeniu zaburzeń seksualnych, w tym pedofilii, ekshibicjonizmu i podglądactwa.

Kurt Freund, wybitna postać w dziedzinie psychiatrii sądowej, znany jest ze swoich badań nad parafilią i opracowania narzędzi diagnostycznych do oceny zaburzeń seksualnych. Chociaż prace Freunda wniosły znaczący wkład w zrozumienie dewiacji seksualnych i oceny kryminalistycznej, konieczne jest uznanie kontrowersyjnego charakteru niektórych jego odkryć i praktyk. W tym artykule przyjrzymy się osiągnięciom Kurta Freunda, kontrowersjom wokół jego pracy oraz wpływowi jego wkładu w tę dziedzinę.

Wczesne życie i edukacja:
Kurt Freund urodził się w 1914 roku w Czechosłowacji, później wyemigrował do Kanady. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Karola w Pradze, gdzie zainteresował się psychiatrią i psychoanalizą. Wczesne badania Freunda koncentrowały się na zaburzeniach osobowości, zanim przeniósł swoją uwagę na badanie odchyleń seksualnych.

Badania nad parafilią:
Najbardziej godne uwagi osiągnięcia Freunda leżą w jego szeroko zakrojonych badaniach nad parafilią, czyli zaburzeniami seksualnymi charakteryzującymi się nawracającymi i intensywnymi fantazjami seksualnymi, popędami lub zachowaniami obejmującymi nietypowe przedmioty, czynności lub osoby nie wyrażające zgody. Jego praca miała na celu zrozumienie etiologii, oceny i leczenia tych zaburzeń, ze szczególnym uwzględnieniem pedofilii i ekshibicjonizmu.

Rozwój testów fallometrycznych:
Najbardziej kontrowersyjnym wkładem Freunda w tę dziedzinę było opracowanie testu fallometrycznego, znanego również jako pletyzmografia prącia. Ten test mierzy zmiany w przepływie krwi lub objętości prącia jako wskaźnik podniecenia seksualnego, prezentując osobom różne bodźce wzrokowe lub słuchowe. Freund uważał, że ta technika może pomóc w ocenie i leczeniu parafilii, w tym pedofilii.

Krytyka i kwestie etyczne:
Zastosowanie przez Freunda testu fallometrycznego i jego nacisk na diagnozowanie i leczenie zaburzeń seksualnych wzbudziły poważne obawy etyczne. Krytycy argumentowali, że test narusza prywatność i autonomię jednostek, a proponowane przez niego kryteria diagnostyczne i metody leczenia opierają się na subiektywnych ocenach i uprzedzeniach społecznych. Ponadto wyrażono obawy dotyczące potencjalnego niewłaściwego wykorzystania jego ustaleń w postępowaniu sądowym, w szczególności w odniesieniu do oceny przestępców seksualnych.

Kontrowersje i zmieniające się perspektywy:
Z biegiem czasu prace i metodologie Freunda były przedmiotem coraz większej analizy, co doprowadziło do zmian w rozumieniu i podejściu do parafilii w tej dziedzinie. Stosowanie testów fallometrycznych stało się mniej powszechne i pojawiła się bardziej wszechstronna, wielowymiarowa ocena zaburzeń seksualnych. Skupiono się na zrozumieniu złożonej interakcji czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych, które przyczyniają się do zachowań parafilnych (źródło: https://www.journals.uchicago.edu/doi/abs/10.1086/683020?journalCode=osiris).

Wkład w psychiatrię sądową:
Pomimo kontrowersji nie należy przeoczyć wkładu Freunda w psychiatrię sądową. Jego badania nad parafilią i jego wysiłki na rzecz opracowania narzędzi oceny odegrały rolę w kształtowaniu rozumienia zaburzeń seksualnych w kontekście prawnym i kryminalistycznym. Jego praca wywołała dyskusje i debaty, które wpłynęły na późniejsze badania i praktyki kliniczne, ostatecznie przyczyniając się do postępu w tej dziedzinie.

Dziedzictwo i ciągłe debaty:
Dziedzictwo Kurta Freunda jest pełne złożonych sprzeczności. Podczas gdy jego narzędzia badawcze i diagnostyczne wpłynęły na dziedzinę psychiatrii sądowej, jego praca jest nadal przedmiotem dyskusji, a kwestie etyczne utrzymują się. Dziedzina ewoluowała od czasów Freunda, kładąc nacisk na bardziej holistyczne i zniuansowane rozumienie zaburzeń seksualnych oraz skupienie się na opartych na dowodach metodach oceny i leczenia.

Biorąc pod uwagę doświadczenie Freunda w dziedzinie zaburzeń seksualnych, uzasadnione jest spekulowanie, co mógł powiedzieć o seksie przez telefon. Chociaż nie można tego wiedzieć na pewno, możemy spojrzeć na jego wcześniejsze badania i opinie, aby zgadnąć.

Po pierwsze, Freund mógł postrzegać seks przez telefon jako formę telejofilii, którą definiuje się jako pociąg seksualny do dorosłych. Był znany ze swoich szeroko zakrojonych badań nad pedofilią i hebefilią, które definiuje się odpowiednio jako pociąg seksualny do dzieci lub nastolatków. Uważał, że warunki te były zakorzenione w doświadczeniach z wczesnego dzieciństwa i że skuteczne leczenie wymaga zidentyfikowania i rozwiązania podstawowych problemów psychologicznych.

Należy jednak zauważyć, że seks przez telefon między wyrażającymi na to zgodę osobami dorosłymi nie mieści się w kategorii pedofilii ani hebefilii. Dlatego Freund prawdopodobnie miałby inne spojrzenie na tę sprawę.

Po drugie, możliwe jest, że Freund mógł postrzegać seks przez telefon jako formę seksualnego ujścia dla osób z pewnymi parafiliami, takimi jak ekshibicjonizm czy podglądactwo. W swoich badaniach Freund argumentował, że niektóre parafilie niekoniecznie były szkodliwe lub wskazywały na zachowanie przestępcze, ale zamiast tego były sposobem na osiągnięcie satysfakcji seksualnej przez jednostki w sposób, który nie był szkodliwy dla innych.

W tym kontekście seks przez telefon może być postrzegany jako bezpieczny i dobrowolny sposób angażowania się osób w określone zachowania parafiliczne bez wyrządzania krzywdy innym lub naruszania ich zgody. Warto jednak zauważyć, że ta perspektywa miałaby zastosowanie tylko do seksu przez telefon między dorosłymi, którzy wyrażają na to zgodę, a nie do zachowań bez zgody lub wyzysku.

Wreszcie, możliwe jest, że Freund postrzegałby seks przez telefon jako objaw większych problemów związanych z pożądaniem seksualnym i związkami. Uważał, że zaburzenia seksualne są często przejawem głębszych problemów psychologicznych związanych z lękiem, depresją i izolacją społeczną. Dlatego mógł postrzegać seks przez telefon jako potencjalną czerwoną flagę dla podstawowych problemów ze zdrowiem psychicznym, które należy rozwiązać za pomocą terapii lub innych form leczenia (źródło: https://financialservices.arizona.edu/treasury/capital-finance/irma-disclosure).

Podsumowując, chociaż nie można wiedzieć na pewno, co Kurt Freund powiedziałby o seksie przez telefon, możemy zgadywać na podstawie jego wcześniejszych badań i opinii. Jest prawdopodobne, że postrzegałby seks przez telefon jako formę telejofilii i mógł postrzegać go jako bezpieczne i dobrowolne ujście dla niektórych parafilii. Jednak mógł również postrzegać seks przez telefon jako objaw większych problemów związanych ze zdrowiem psychicznym i związkami, którymi należy się zająć poprzez terapię lub inne formy leczenia.